Ömer Hilmi Efendi’nin yazmış olduğu en önemli eserdir. Aslı Osmanlı Türkçesi ile yazılan bu kitap ilk olarak (h. 1307) yılında Matbaa-i Amire’de basılmıştır. Vakıf mevzuatı ve deyimleri açısından oldukça ehemmiyetli bir yere sahip, vakıflar hukukunu en açık biçimde açıklayan, detayıylarıyla anlatan Mecelle üslubuyla yazılmış, bölümler ve fasıllara ayrılarak maddeler halinde oluşturulmuş bir kaynak kitap niteliğindedir.